Συνέντευξη στον Προκόπη Χ. Κόγκο
Με αφορμή τις πρόσφατες σημαντικές επιτυχίες των Πατρινών αθλητών στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις πόλο, μιλήσαμε με ένα άνθρωπο που γνωρίζει καλά τις πισίνες, έχει δουλέψει με πολλά σωματεία και έχει πλέον σημαντική εμπειρία.
Ο λόγος για τον Πατρινό τεχνικό Λάμπρο Αναστασόπουλο ο οποίος πλέον είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων προπονητών, ένα σύνδεσμο που δραστηριοποιήθηκε και πάλι εδώ και μερικούς μήνες με στόχο να βοηθήσει το έργο των Ελλήνων προπονητών.
Ο «Κόσμος» μίλησε με τον Λάμπρο Αναστασόπουλο ο οποίος αναφέρθηκε και στο τι πρέπει να κάνει η πόλη για να δει το πόλο να συνεχίζει τη ανοδική του πορεία…
-Πρόσφατα είδαμε πως κάνατε πρόταση το νέο κολυμβητήριο της Αγυιάς να ονομαστεί Χριστόδουλος Κολόμβος. Πως προέκυψε αυτή η πρόταση ;
Λ.Α: «Η Πάτρα για πρώτη φορά μετά 125 χρόνια έχει αργυρό Ολυμπιονίκη. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε ως πολιτεία και πόλη για αυτόν τον αθλητή – κόσμημα, που τίμησε την χώρα μας και ανδρώθηκε «πολιστικά» στην Πάτρα είναι να δώσουμε το όνομα του στο υπό ανέγερση κολυμβητήριο της Αγυιάς, όπου ταυτόχρονα έκανε τα πρώτα του βήματα ως αθλητής. Πέρα της σπουδαίας επιτυχίας, ο Χριστόδουλος Κολόμβος είναι ένας αθλητής με αδαμάντινο χαρακτήρα και πρέπει να αποτελεί ίνδαλμα για κάθε νέο αθλητή».
-Είδαμε ότι συμμετείχατε στο τουρνουά beach polo στη Ναύπακτο, συμμετέχετε στο Κύπελλο Αθλητικής Ναυαγοσωστικής 2021. Είστε ένα πολύ δραστήριος σύλλογος. Πως τα καταφέρνετε;
Λ.Α.: Ως άνθρωπος του χώρου αλλά και με την ιδιότητα του Προέδρου του Συνδέσμου Προπονητών Υδατοσφαίρισης, ενθαρρύνουμε κάθε πρωτοβουλία που στοχεύει στην προώθηση και ανάδειξη του αθλήματος της Υδατοσφαίρισης στην περιφέρεια προσελκύοντας νέους αθλητές και δημιουργώντας συνθήκες ώστε το πόλο να γίνει ευρέως γνωστό. Ταυτόχρονα συνεργαζόμαστε με φορείς και συμμετέχουμε ενεργά σε δράσεις που βοηθούν στην ασφάλεια στο νερό σε παιδιά και ενήλικες. Στην Ελλάδα, περισσότεροι από 400 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους από πνιγμό ετησίως τα τελευταία χρόνια. Ενα τραγικό νούμερο και θα πρέπει να συμβάλουμε όλοι στην εκπαίδευση πρώτων βοηθειών. Τρανό παράδειγμα στην πόλη μας που έχουν σωθεί 3 συμπολίτες μας απο ανθρώπους του χώρου μας. (αδελφές Μπαλάτσα, Κουρέτα, Βασιλείου)».
– Πιστεύεις πως η πρόσφατη αλλαγή ηγεσίας στην ΚΟΕ θα βοηθήσει τη ανάπτυξη του υγρού στίβου;
Λ.Α.: «Μετά απο αρκετά χρόνια έχουμε αλλαγή ηγεσίας στην Ομοσπονδία μας. Χωρίς να διαγράφουμε την μεγάλη ιστορία και επιτυχία των προηγούμενων χρόνων η αλλαγή προσώπων ήταν αναγκαία. Η νέα διοίκηση απαρτίζεται από ανθρώπους επαγγελματίες στον χώρο του αθλητισμού με κατατεθειμένο πλάνο – πρόγραμμα , όραμα και τεχνογνωσία ώστε να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο τα αθλήματα της ομοσπονδίας μας. Εμείς σαν ΣΕΠΥ θα συνεργαστούμε στενά με την ΚΟΕ κατατέθοντας τις προτάσεις μας και βοηθώντας προς αυτήν την κατεύθυνση. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα καθώς η νέα διοίκηση μας δίνει το βήμα για αυτή την συνεργασία και συνυπολογίζει τις απόψεις μας».
-Είσαι πολλά χρόνια προπονητής σε ομάδες της Πάτρας αλλά της Ηλείας. Ποια είναι η άποψη σου για το επίπεδο του πόλο στη περιοχή; Και επίσης το φετινό καλοκαίρι είδαμε πολλούς Πατρινούς να αγωνίζονται αλλά και να διακρίνονται στις εθνικές ομάδες. Είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται στις ακαδημίες;
Λ.Α.: «Το πόλο είναι στο DNA των πατρινών. Υπάρχει το ταλέντο των μικρών αθλητών και σπουδαίοι πατρινοί προπονητές. Η Πάτρα θα πρέπει να είναι κορυφαία δύναμη στην υδατοσφαίριση σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκές διοργανώσεις Αυτό θα επιτευχθεί:
(Α) Με υποδομές στην πόλη μας. Είμαστε η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα και αναλογικά έχουμε τις μικρότερες υποδομές στον ναυταθλητισμό. Το εθνικό κολυμβητήριο «Α.Πεπανός» αδυνατεί να υποστηρίξει τις ανάγκες όλων των σωματείων στην πόλη.
Το κολυμβητήριο του ΝΟΠ θα πρέπει μέσω μελετημένου σχεδίου, πλάνου και εφαρμογής του να λειτουργεί όλο τον χρόνο. Το κολυμβητήριο της Αγυιάς θα πρέπει να ανακατευσκαστεί άμεσα και να καλύψει τις ανάγκες όλης της ευρύτερης περιοχής.
(Β) Οι διοικήσεις των ομάδων να στραφούν στις ακαδημίες και στην παραγωγή αθλητών από ΕΠΙΛΟΓΗ και όχι από ΑΝΑΓΚΗ. Να στηρίξουν τις ακαδημίες τους, μέσω συγκεκριμένου πλάνου με μακρυπρόθεσμο ορίζοντα, παρέχοντας τους τις υποδομές, σε προπονητικό υλικό, γυμναστήριο, βοήθεια στις παράλληλες εκπαιδευτικές τους σχολικές και φροντιστηριακές ανάγκες, σε ανθρώπινο δυναμικό που θα στηρίζει ακόμα τις ψυχολογικές και συναισθηματικές τους ανάγκες. Το μοντέλο διοίκησης των σωματείων πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Έχουν παρέλθει οι εποχές του ενός μεγαλοχορηγού. Πρέπει να γίνουν εξωστρεφή τα σωματεία και να έρθουν σε επαφή με τους επιχειρηματίες της πόλης και να τους προσελκύσουν με συγκεκριμένα στρατηγικά πλάνα. Πρέπει όμως πρώτα να οργανωθούν και να παρουσιάσουν ένα ελκυστικό προιόν.
Ο φίλαθλος κόσμος του πόλο της Πάτρας είναι ένας κοιμισμένος γίγαντας. Κατί που φαίνεται περίτρανα οταν η Εθνική μας ομάδα αγωνίζεται στην πόλη μας, γεμίζει ασφυκτικά το κολυμβητήριο μας. Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την αγάπη του πατρινού για το άθλημα.
(Γ) Θα πρέπει τα σωματεία της πόλης μας να συνεργαστούν και να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με ουσιαστικές καλές προθέσεις – προτάσεις προς όφελος της υδατοσφαίρισης στην πόλη μας.
(Δ) Τα σωματεία μας θα πρέπει εμπιστευτούν τους νέους αθλητές και να τους «ρίξουν στα βαθιά». Πρέπει να ρισκάρουν στην πρόσκαιρη πιθανή «αποτυχία» σε ένα πρωτάθλημα με ορίζοντα το κέρδος μακροπρόθεσμα και την εγγυημένη «επιτυχία» στο μέλλον.. Απλά αυτό το σενάριο θέλει μεγάλη υπομονή, επιμονή και πίστη.
Θλίβομαι να βλέπω μεγάλα ταλέντα μας που έχουν γαλουχηθεί πολιστικά στην Πάτρα (και πλαισιώνουν τις εθνικές μας ομάδες με παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια -πράγμα που αποδεικνύει την καλή δουλειά παρά τις αντιξοότητες που γίνονται στις ακαδημίες μας) σε ηλικίες 12,13 και 14 ετών να φεύγουν για άλλες ομάδες. Θα πρέπει ο στόχος μας να είναι αθλητές όλης της Ελλάδας να θέλουν να έρθουν στον υγιή οργανισμό της Πάτρας.
Αν όλα αυτά μας φαίνονται περίεργα και ουτοπικά σενάρια, ας στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας προς τον «οργανισμό» του Προμηθέα και να σκεφθούμε που βρισκόταν το σωματείο πριν 10 χρόνια και που βρίσκεται σήμερα…».