Η ΑΕΚ καλείται να μάθει να ζει δίχως τον Λιβάι Γκαρσία σε ένα πολύ κομβικό σημείο της σεζόν, δίχως βολικές εναλλακτικές λύσεις ή τη δυνατότητα να έχει πίσω τον δικό της Ζίνι.
Περιμένοντας τις ανακοινώσεις για τη μετακόμιση του Λιβάι Γκαρσία στην Σπαρτάκ Μόσχας, μια υπόθεση που προχωρά μέσα από δαιδαλώδεις διαδικασίες, καθώς εμπλέκονται τέσσερις διαφορετικές πλευρές –ΑΕΚ, μάνατζερ παίκτη, Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ και Σπαρτάκ Μόσχας- που προσπαθούν η κάθε μία εξ αυτών για το καλύτερο δυνατό όφελος, η Ένωση μαθαίνει πλέον να ζει δίχως τον κορυφαίο σκόρερ της επί εποχής Ματίας Αλμέιδα στον πάγκο της.
Πήραμε άλλωστε την πρώτη γεύση απ’ όσα θα παγιωθούν στο εξής στον επιθετικό προσανατολισμό της ομάδας.
Ο Φραντζί Πιερό θα αποτελεί τη βασική επιλογή στην κορυφή της επίθεσης και ο Αντονί Μαρσιάλ θα παίζει πότε αριστερά και πότε ως φορ. Κάποιες φορές θα κάνει και τα δύο στον ίδιο αγώνα, όπως συνέβη στην Τούμπα.
Αυτή η μετάβαση θα μπορούσε να γίνει πιο εύκολα αν υπήρχε ακόμα ένας φορ στο ρόστερ, κάποιος στον οποίο η ομάδα θα μπορούσε πραγματικά να στηριχθεί και όχι ως διακοσμητικό στοιχείο.
Και ναι, αυτός θα ήταν μετά χαράς ο Ζίνι των επτά γκολ στο φετινό πρωτάθλημα με τη φανέλα του Λεβαδειακού. Δεν βόλεψε το timing ωστόσο.
Αν αυτή η πρόταση που έστειλε τον Λιβάι στα κάγκελα της αποχώρησης, καθώς ουδέποτε είχε επιθυμήσει και ζητήσει τόσο θερμά να φύγει από την ΑΕΚ όσο τώρα, είχε γίνει 10 μέρες πριν, η Ένωση θα μπορούσε να μετρήσει εντός της μεταγραφικής περιόδου τις παραμέτρους που θα γινόταν να καταστήσουν εφικτή την επιστροφή του -δανεικού στον Λεβαδειακό- Ζίνι.
Πλέον, αυτό είναι αδύνατον.
Βολεύει, αλλά και ξεβολεύει αυτή η κατάσταση
Αυτοί που ωφελούνται περισσότερο είναι πρωτίστως ο Αμπουμπακαρί Κοϊτά και δευτερευόντως ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς.
Ο πρώτος θα βλέπει πιο συχνά αγωνιστικό χρόνο, είτε από την αρχή παιχνιδιών με τον Μαρσιάλ στην κορυφή, είτε όταν ο Γάλλος θα μετατίθεται μέσα σε αυτήν για να αφήνει χώρο αριστερά στην αλλαγή του.
Το ίδιο, θα υπάρχουν φορές που θα ισχύει και για τον διεθνή Σέρβο.
Από την άλλη, η συνθήκη αυτή που πλέον δημιουργείται, στερεί από τον Αλμέιδα την ευχέρεια να φέρει από τον πάγκο ποδοσφαιριστή που θα μπορούσε να πατήσει γήπεδο “φρέσκος’” για να βοηθήσει στην κορυφή της επίθεσης, όταν οι Μαρσιάλ και Πιερό θα βρίσκονται μαζί στο αρχικό σχήμα.
Είναι δεδομένα ένα πρόβλημα να μην υπάρχει ξεκάθαρη εναλλακτική λύση στη θέση “9” και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι πλέον η ΑΕΚ στερείται παικτών που θα μπορούσαν κατά συνθήκη να ανταποκριθούν στο ρόλο αυτό, όπως για παράδειγμα έκανε με αρκετή επιτυχία μάλιστα, ο Στίβεν Τσούμπερ.
Δεν υφίσταται πλέον ούτε ο Άμραμπατ που κατά περιόδους “καθόταν” στο μυαλό του προπονητή και ως εναλλακτική λύση για την κορυφή της επίθεσης.
Άντε να το κάνει σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης ο πολυτάλαντος Πινέδα, ίσως και ο Λαμέλα ως “ψευτο-9άρι”, μα ουσιαστική λύση για να έρθει παίκτης που να ξέρει τη θέση από τον πάγκο όταν οι Πιερό, Μαρσιάλ θα ξεκινούν μαζί ή κάποιος εκ των δύο θα είναι εκτός για οποιονδήποτε λόγο, δεν υφίσταται.
Αν τώρα τύχει να απουσιάσουν αμφότεροι, το πρόβλημα θα είναι πραγματικά δυσεπίλυτο.
πηγή: SPORT24