Κακά τα ψέματα και κοιτώντας ρεαλιστικά τα πράγματα, εμείς που ζούμε και εργαζόμαστε μόνιμα στην Πάτρα δεν έχουμε κάθε μέρα την ευκαιρία να παρακολουθούμε από κοντά την Εθνική ομάδα. Επομένως, κάθε τέτοια “χρυσή” ευκαιρία που μας δίνεται, πρέπει να την εκμεταλλευόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η “επίσημη αγαπημένη”, βρίσκεται στην αχαϊκή πρωτεύουσα για το διεθνές τουρνουά μπάσκετ στο κλειστό γυμναστήριο “Δ. Τόφαλος” και από το πρώτο κιόλας φιλικό της, μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για το τι ομάδα μπορεί να φτιαχτεί ενόψει του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Η Εθνική διαθέτει ένα αξιοθαύμαστο ρόστερ το οποίο φαντάζει υπερπλήρες και κάτι τέτοιο έγινε εύκολα αντιληπτό και στον λιγότερο σχετικό μπασκετικά, στο φιλικό κόντρα στην Ρουμανία. Σίγουρα, η διαφορά δυναμικότητας ήταν εμφανέστατη, ωστόσο η ποιότητα και οι δυνατότητες μίας ομάδας μπορούν να φανούν, έστω και σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Οι παίκτες του Κώστα Μίσσα-ο οποίος δείχνει πως έχει καταλάβει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να “ρολάρει” αυτή η ομάδα-έδειξαν τρομερή διάθεση και αγωνιστικότητα και η αντιμετώπιση που έδειξαν στο παιχνίδι μόνο για ένα φιλικό ρουτίνας δεν ήταν. Αντιθέτως, βγήκαν στην επιφάνεια στοιχεία τα οποία θα κρατήσει αυτή η ομάδα στο ευρωμπάσκετ.
“Σκληρή” και “ζωηρή” άμυνα, που θα ταλαιπωρεί και θα κουράζει αφάνταστα τον αντίπαλο. Αυτό είναι το παιχνίδι που σίγουρα θα παίξει αυτή η Εθνική μιας και η καλή άμυνα πάντα ήταν στα ατού μας Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, διαθέτει αθλητικά κορμιά που “σκεπάζουν” το καλάθι και δεν αφήνουν πολλές “καθαρές” επιλογές στον αντίπαλο.
Στην αντίπερα όχθη, επιθετικά η “γαλανόλευκη” φαίνεται πως έχει στην φαρέτρα της “βαρύ” οπλισμό. Με τον Σλούκα να δείχνει πως θα πάρει την μπαγκέτα στην δημιουργία, υπάρχει δίπλα του ένα σύνολο παικτών που ανά πάσα στιγμή μπορούν να γίνουν πραγματικοί εξολοθρευτές έξω από τα 6,75. Παπανικολάου, Παππάς, Παπαπέτρου, “μυρίζουν” αίμα έξω από την γραμμή και εκτελούν με περίσσια άνεση, ενώ δεν πρέπει να παραλείψουμε στο δημιουργικό κομμάτι και έναν παίκτη-βαρόμετρο, όπως είναι ο Νικ Καλάθης που σίγουρα θα απελευθερωθεί έχοντας δίπλα του τον “Σλούκι-Λουκ”.
Υπομονή, στήριξη και χειροκρότημα στους παίκτες και το τεχνικό επιτελείο, αρχής γενομένης από το κοινό της Πάτρας και όλα θα πάνε καλά. Αν οι παίκτες “δέσουν” μεταξύ τους, φαίνεται πως θα δούμε όμορφα πραγματάκια τον Σεπτέμβριο που πλησιάζει.
Γιατί, πάντα στις μεγάλες διοργανώσεις μετράει η χημεία περισσότερο απ’ότι το ταλέντο!
Το μέλλον είναι “γαλανόλευκο”…
Γιώργος Σωτηρόπουλος