Ο αθλητής tae kvo do της Αστραπής, Αποστόλης Παναγόπουλος μίλησε στην εφημερίδα «Νεολόγος» για το όνειρό του, τους στόχους του, έκανε αναδρομή σε όσα έχει πετύχει και ευχαριστεί τους ανθρώπους που τον στηρίζουν.
Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΑΤΟ
Ο Αποστόλης Παναγόπουλος διαγράφει ήδη λαμπρή πορεία στο tae kvo do και όπως όλα δείχνουν θα μας απασχολήσει αρκετά τα επόμενα χρόνια. Απλός, λιτός, εργατικός, αθληταράς και αρκετά κοινωνικός, μας μίλησε για όλα.
Ας δούμε τι έχει πετύχει μέχρι τώρα στην πορεία του προς την επιτυχία που όπως θα διαβάσετε και εσείς, ήρθε αρκετά νωρίς.
«Ξεκίνησα τον αθλητισμό τριών ετών. Ο δάσκαλός μου με πήρε από μικρό μαζί του και μου είπε: «Εσύ θα γίνεις πρωταθλητής». Έγινα πρωταθλητής Ελλάδας σε ηλικία των 14 ετών, στη Χαλκίδα και εξασφάλισα τη θέση μου στην Εθνική ομάδα και με αυτή τη διάκριση πήγα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Βουλγαρία τον Ιούλιο του 2022. Το 2019 αναδείχθηκα πρωταθλητής Ευρώπης στο Παμπαίδων στη Γερμανία αυτή ήταν ουσιαστικά η πρώτη μου διάκριση, πριν μπω επίσημα στην κατηγορία των Παίδων. Μετά ήρθε η καραντίνα και έχασα αρκετά τη φόρμα μου, αλλά το 2021 που ήταν η πρώτη μου χρονιά στη Παίδων, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα είχα χάσει το πρώτο αγώνα το 2021 και την επόμενη χρονιά το 2022 είχα πεισμώσει τόσο πολύ και δούλεψα πάρα πολύ και βγήκα Πανελλήνιος πρωταθλητής.
Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κατέκτησα την 5η θέση, έχασα στον αγώνα για τα μετάλλια από έναν Αζέρο στους πόντους, έπειτα από κάποιους μήνες έγινε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και το κατέκτησα σε μια παραπάνω κατηγορία. Εκεί κλήθηκα πάλι στην Εθνική στην παραπάνω κατηγορία και πήγα στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα όπου ήμουν 5ος έχασα από έναν Ιταλό στα τελευταία δευτερόλεπτα».
Όσο μεγαλώνοντας ήρθαν όμως μεγαλύτερες επιτυχίες για σένα…
«Μπήκα στους Έφηβους το 2023. Ήδη από εκείνη την χρονιά και αφού είχα δουλέψει πολύ έβγαλα πολλές διακρίσεις, επίσημα πρωταθλήματα στο εξωτερικό. Είχα πάρει αρκετές πρώτες θέσεις, στη Σουηδία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία και πρώτη χρονιά ως Έφηβος αγωνιζόμουν με δύο και τρία χρόνια ηλικιακά μεγαλύτερους σε μια πολύ δύσκολη και απαιτητική κατηγορία, ξαναβγήκα για τρίτη συνεχόμενη φορά Πανελλήνιος πρωταθλητής, ο μικρότερος ηλικιακά και κλήθηκα και πάλι στην Εθνική Εφήβων, όπου αγωνίστηκα στο Πανευρωπαϊκό που έγινε στην Εσθονία. Ηττήθηκα στον 2ο αγώνα από έναν Ουκρανό που πήρε την κατηγορία και ήμουν ο μόνος που τον κόντραρε, είχα ηττηθεί στα σημεία. Ήταν ουσιαστικά πρόωρος τελικός».
Σε πείσμωσε καθόλου ο χαμένος τελικός;
«Έπειτα από αυτό το ματς, πείσμωσα πάλι και το επόμενο πρωτάθλημα ήταν το Παγκόσμιο και γνώριζα ότι είχα άλλα δύο χρόνια στους έφηβους. Έχω πάρει πάνω από 10 πρωταθλήματα σε G βαθμολογούμενα στο εξωτερικό, που παίζουν οι καλύτεροι παίκτες του κόσμου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα προετοιμαστεί πολύ για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Είχα παίξει στο Πανευρωπαϊκό συλλόγων τον Μάιο όπου βγήκα πρώτος και αυτή η θέση μου εξασφάλισε πάλι πρόκριση για το u21 Νέων και άλλη μια πρόκριση για το γκραν πρι Εφήβων που είναι πρωτάθλημα με χρηματικό έπαθλο, όπου αγωνίζονται οι 16 καλύτεροι του κόσμου»
Ταλαιπωρήθηκες από έναν τραυματισμό. Πως το διαχειρίστηκες;
«Επέστρεψα και μετά από 20 μέρες είχα το Πανελλήνιο πρωτάθλημα αλλά είχα έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό στη μέση μου. Και με άφησε πίσω από τη φόρμα μου και τη διαδικασία της προπόνησης. Με έριξε πολύ ψυχολογικά, διότι είχα λίγο διάστημα για το Πανελλήνιο. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα η αλήθεια είναι. Χάρις στους δασκάλους και την οικογένεια μου φυσικά ανέβηκα ψυχολογικά. Ήξερα ότι ήμουν ο καλύτερος, ήξερα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω το Πανελλήνιο πρωτάθλημα, γιατί το άξιζα για την προσπάθεια που είχα ρίξει στο 100%. Ήξερα ότι εγώ άξιζα να πάω στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και έκανα ότι μπορούσα και περνούσε από το χέρι μου σε θέμα προετοιμασίας έτσι ώστε να μην επιβαρύνω τη μέση μου. Έκανα και μια δυνατή διατροφή για να κατέβω στα κιλά στα 59 κιλά. Την προηγούμενη μέρα της ζύγισης είχα βάλει τα κλάματα γιατί το ήθελα πάρα πολύ. Δεν ήμουν ο εαυτός μου γιατί πονούσα πάρα πολύ και ήμουν πολύ πεσμένος ψυχολογικά και από τη δίαιτα. Και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν είχα κάτι, παρότι πονούσα πάρα πολύ. Κάθε μέρα ονειρευόμουν να ήμουν Πανελλήνιος πρωταθλητής. Τελικά τα κατάφερα. Έπειτα από πέντε αγώνες. Δούλεψε πάρα πολύ το μυαλό μου, παρά το σώμα μου. Το παιχνίδι μου στηρίζεται κυρίως στο μπροστινό μου πόδι, όμως δεν μπορούσα να το χρησιμοποιήσω. Και ήμουν πιεσμένος σε όλα τα ματς, αλλά κατάφερα με τη βοήθεια των δασκάλων μου να έχω μια πολύ καλή στρατηγική και να αναδειχθώ τελικά Πανελλήνιος πρωταθλητής για τέταρτη συνεχόμενη φορά».
Τώρα σε τι κατάσταση είσαι; Έρχεται το Παγκόσμιο!
«Αυτή την στιγμή είμαι υγιής. Και πηγαίνουν καλά οι προετοιμασίες μου. Αγωνίζομαι στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στα 59 κιλά από τη 1 έως 6 Οκτωβρίου στην Κορέα. Το καλοκαίρι είχα πάει για προετοιμασία στην Κορέα μαζί με τον δάσκαλό μου τον κ. Κωνσταντίνο Αντωνακόπουλο. Είχα πάει και σε ένα Πανεπιστήμιο της χώρας 1,5 μήνα όπου κάναμε τρεις προπονήσεις τη μέρα διάρκειας 6,5 ωρών. Ήταν πολύ δύσκολο αλλά τα κατάφερα. Γύρισα τελείως ανανεωμένος. Νιώθω πολύ έτοιμος για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα και παρά την δύσκολη κατηγορία πιστεύω ότι μπορώ να κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο και να γίνω Παγκόσμιος πρωταθλητής».
Στο Παγκόσμιο επιδιώκεις μια μεγάλη διάκριση:
«Ναι, πάω για μια διάκριση και συγκεκριμένα ο στόχος μου είναι το χρυσό μετάλλιο. Δεν το έχει καταφέρει ποτέ στην Ελλάδα αυτό θα ήθελα να είμαι ο πρώτος που θα γράψει ιστορία ως χρυσός παγκόσμιος πρωταθλητής».
Μέσα σου, αισθάνεσαι έτοιμος;
«Το έχω προετοιμάσει, γιατί το θέλω, το θέλω πάρα πολύ και είναι πολύ σημαντικό κάτι που θες πολύ και δίνεις το 100% κάθε μέρα να σκέφτεσαι κάθε μέρα πριν κοιμηθείς ότι γίνεσαι Παγκόσμιος πρωταθλητής. Και το μόνο που σκέφτεσαι όλη μέρα είναι η προπόνηση και πως να γίνεσαι καλύτερος και να βελτιώνεσαι. Στον ελεύθερο χρόνο μου θα κάτσω να μελετήσω να δω τα λάθη που έκανα στην προπόνηση και μετά έρχεται το δεύτερος μέρος της προπόνησης. Και μετά που ξαπλώνω να κοιμηθώ, παίζω αγώνες στο κεφάλι μου και σκέφτομαι καθημερινά ότι θα γίνω Παγκόσμιος πρωταθλητής».
Μια καθημερινότητά σου τι περιλαμβάνει;
«Η καθημερινότητά μου ξυπνάω θα φάω υγιεινά, θα πάω στην προπόνηση, θα γυρίσω να ξεκουραστώ, μπορεί να παίξω ένα βιντεοπαιχνίδι, θα κοιμηθώ, θα επενδύσω χρόνο στο ταε κβο ντο να δω κάποια βίντεο και να μελετήσω κάποιες ειδικές τεχνικές, το απόγευμα έρχεται το δεύτερο μέρος της προπόνησης και αφού φάω, πέφτω για ύπνο».
Έχεις κάνει θυσίες για όλο αυτό που υπηρετείς στο ταε κβο ντο;
«Οι θυσίες είναι αρκετές, αν και είναι επιλογή μου καθαρά και είμαι συνειδητοποιημένος. Δεν το σκέφτομαι ως θυσία, αλλά ως επένδυση. Μου το είχε πει αυτό ο προπονητής μου και το είχα κρατήσει. Είναι επένδυση το να μην ξενυχτάς, να μην έχεις πιει αλκοόλ και είσαι στις έξι το πρωί στο νότιο πάρκο και τρέχεις. Αυτά θα τα βρεις μπροστά σου, μου είχε πει, στους αγώνες σου. Αν και ο πρωταθλητισμός δεν έχει μόνο αρνητικά για τον οργανισμό, διότι δεν είναι ότι καλύτερο να κάνεις κάθε μέρα 7 ώρες προπόνηση, να χάνεις 7 κιλά σε δύο εβδομάδες, ψυχολογικά να είσαι πιεσμένος και να σε καταβάλλει το άγχος, γενικά δεν είναι και το καλύτερο πράγμα για τον οργανισμό. Αυτό ναι, μπορώ να το πω ως θυσία, αν και δε μου λείπει κάτι από την παιδική μου ηλικία. Νια, θέλω και εγώ να βγω με τους φίλους μου, με τους γονείς μου αλλά όχι, τώρα έχω επικεντρωθεί στην προπόνηση».
Πίσω από την επιτυχία ενός αθλητή κρύβονται κάποιοι άνθρωποι. Για σένα ποια άτομα βρίσκονται;
«Το πιο σημαντικό πίσω από την επιτυχία είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που με στηρίζουν. Χωρίς στήριξη δε θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα. Πρώτα απ’ όλα τους γονείς μου, έπειτα τον δάσκαλό μου και μάνατζέρ μου και πλέον και χορηγός μου ο Κωνσταντίνος Αντωνακόπουλος, ο γιος του ο Χρυσοβασίλης Αντωνακόπουλος, έπειτα ο γυμναστής με ειδικότητα ταε κβο ντο ο Σπύρος Ραμαντάνης που έχουμε δουλέψει πάρα πολύ και μ’ έχει βοηθήσει το τελευταίο καιρό κι ψυχολογικά και σαν απόδοση στο άθλημα. Τη διατροφολόγο μου την Τζίνα Τσιχλιά για την άψογη αθλητική διατροφή που μου παρέχει. Και τους φυσιοθεραπευτές μου που με βοηθούν να μην έχω τραυματισμούς τον Αλέξη Τσόκανο και τον Βασίλη Αγγελόπουλο»
Με τα social media πως τα πας;
«Με τα social media ασχολούμαι αρκετά. Με αρέσει να ανεβάζω το υλικό μου από κάποιες στιγμές αγώνων. Την προπόνησή μου θέλω να την έχω ιδιωτική, διότι πίσω από τα παρασκήνια γίνεται η σκληρή δουλειά. Ανεβάζω αρκετά βιντεάκια στον προσωπικό μου λογαριασμό στο τικ τοκ όπου έχω αρκετούς ακόλουθους και διαθέτω και Instagram».
Στο κομμάτι της εκπαίδευσης πως τα πας και ποιο κλάδο ή επάγγελμα θα ήθελες να ακολουθήσεις;
«Στο κομμάτι της εκπαίδευσης θα πάω Β’ Λυκείου στο 7ο ΓΕΛ δεν τα πάω πολύ καλά. Δίνω πάρα πολύ έμφαση στο κομμάτι του ταε κβο ντο και το έχω αμελήσει το τελευταίο χρόνο, διότι οι 7 ώρες που είμαι στο σχολείο είναι πάρα πολλές και είναι απαιτητικά τα πράγματα στο άθλημα που κάνω. Αν και κάποιοι καθηγητές το κατανοούν, αλλά θέλω λίγη παραπάνω στήριξη. Οι στόχοι και στο επίπεδο που είμαι η Ελλάδα δεν μου παρέχει τις ανάγκες γι’ αυτό που θέλω να γίνω οπότε προσπαθώ το κάνω μόνος μου. Θέλω μια παραπάνω στήριξη από το σχολείο μου με τις απουσίες, διότι φεύγω ταξίδια στο εξωτερικό και δεν δικαιολογούνται όλες. Υπάρχει ένα όριο. Πέρσι πήγα να κοπώ για δύο απουσίες! Για το μέλλον; Θέλω να γίνω επιχειρηματίας. Θα με βοηθήσει σ’ αυτό και ο δάσκαλός μου ο Κωνσταντίνος Αντωνακόπουλος. Να περάσω σε μια σχολή ίσως και ΤΕΦΑΑ και οικονομικά διοίκηση επιχειρήσεων. Αν πάρω 5η ΄θεση και πάνω στο Παγκόσμιο θα μπορώ να περάσω άνευ εξετάσεων στην σχολή που επιθυμώ. Το έχω ήδη εξασφαλίσει το άνευ εξετάσεων στη γυμναστική ακαδημία».
Πες μας και λίγα λόγια για την Αστραπή. Είναι ένας σύλλογος που φέρνει συνεχώς διακρίσεις.
«Η Αστραπή είναι ένας σύλλογος που μια δεκαετία πίσω έβγαζε πάντα πρωταθλητές και κάθε χρόνο τα πράττει. Είναι ένας ιστορικός σύλλογος στην Πάτρα που έχει βγάλει Πρωταθλητές, Πανευρωπαϊκούς, Παγκόσμιους. Έχει βοηθήσει πολύ το άθλημα στην πόλη μας και αυτό οφείλεται στον δάσκαλο μου που ήταν εκεί και το έστησε όλο αυτό».
Τι συμβουλεύεις τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα;
«Στα νέα παιδιά θέλω να πω, ότι πρέπει να ξεκινήσουν σε μικρή ηλικία διότι οι γνώσεις που χρειάζεται να έχεις για να γίνεις πρωταθλητής είναι πάρα πολλές. Μην το σταματήσουν αν το ξεκινήσουν. Έχουν να κερδίσουν πολλά. Από πειθαρχεία, πολεμική τέχνη και άλλα. Θα αλλάξει η ζωή τους, όπως συνέβη σε μένα. Είναι μια ωραία πολεμική τέχνη που σου μαθαίνει κυρίως τη πειθαρχεία».
Υποστηρίζεις κάποια ομάδα; Παρακολουθείς ποδόσφαιρο ή μπάσκετ;
«Υποστηρίζω Παναχαϊκή την ομάδα της πόλης μου. Από μικρός ο πατέρας μου με πήγαινε στο γήπεδο και έπαιζα και ποδόσφαιρο μικρός εκεί. Ήμουν και πολύ καλός. Του αρέσει πάρα πολύ η Παναχαϊκή και έτσι με έκανε και μένα φίλαθλο της ιστορικής αυτής ομάδας. Βλέπω ποδόσφαιρο αρκετά πάω και στο γήπεδο. Μου αρέσει να βλέπω αγώνες του CL κυρίως Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ».
