Η Παναχαϊκή ξεκίνησε με το “δεξί” τις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις κόντρα στην Αναγέννηση Καρδίτσας για το Κύπελλο Ελλάδος.
Εκτός του ότι πλέον, μετά από αυτό το αποτέλεσμα μπήκε στο κόλπο της πρόκρισης σε συνδυασμό με τη νίκη του Παναθηναϊκού στο άλλο ματς του ομίλου, η “κοκκινόμαυρη” ομάδα κατάφερε να πανηγυρίσει μία νίκη που τη χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο τη δεδομένη χρονική στιγμή και θα εξηγήσουμε αναλυτικά τους λόγους…
Μετά από ένα χρόνο απουσίας από τις επαγγελματικές κατηγορίες, η Παναχαϊκή με την άνοδό της στην Football League, αυτόματα κέρδισε και την παρουσία της στο Κύπελλο Ελλάδος. Η είδηση δεν είναι ότι η ομάδα της Πάτρας αγωνίζεται εκ νέου στις επαγγελματικές κατηγορίες, αλλά αυτό που κρατάμε και θα μνημονεύουμε είναι ότι η επιστροφή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, έγινε με νίκη σε αγώνα Κυπέλλου, που διεξήχθη υπό το φως των προβολέων που πάντα κάτι τέτοιο έχει τη γοητεία του, στο ιστορικό γήπεδο της Αγυιάς που υποδέχτηκε παιχνίδι επαγγελματικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης μετά από του Αγίου… και φυσικά όλα αυτά έγιναν με την συντροφιά της νίκης και με την παρουσία αρκετών πατρινών που βρέθηκαν στο γήπεδο παρά τις άθλιες καιρικές συνθήκες (βροχή, υγρασία κλπ)! Ιδανική συγκυρία!
Ήταν ένα παιχνίδι το οποίο πριν γίνει, είχε “ξυπνήσει” τη φλόγα αρκετών στην Πάτρα. Φαινόταν αυτό στις συζητήσεις στις καφετέριες και στα καφενεία που πολλές φορές λειτουργούν ως “κέντρα αποφάσεων” για αρκετούς… Ωστόσο, όπως λέγαμε και πριν το ματς, η σπουδαιότητα του συγκεκριμένου αγώνα ήταν μεγάλη, καθότι υπήρχε η ευκαιρία με το ενδεχόμενο νίκης όπως και έγινε, αφενός να “ψήσεις” τους πλέον δύσπιστους και να τους δώσεις να καταλάβουν ότι “κάτι γίνεται εδώ βρε αδερφέ” και αφετέρου να στείλεις ένα ηχηρό μήνυμα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα πως ακόμα υπάρχεις και έχεις σφυγμό, από τη στιγμή δε που το παιχνίδι καλύφθηκε τηλεοπτικά από την COSMOTE TV. Όλα αυτά έγιναν και με το παραπάνω!
Πάμε τώρα στα αγωνιστικά, να δούμε τι πέτυχε η Παναχαϊκή, η οποία μπορεί να κέρδισε μεν με το “φτωχό” για κάποιους 1-0 και μάλιστα με πέναλτι, αλλά παρόλα αυτά η εικόνα της ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική και ελπιδοφόρα για τη συνέχεια. Παιχνίδι με παιχνίδι βελτιώνεται…
Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος και οι παίκτες του, είχαν να δουλέψουν τις προηγούμενες μέρες κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους, για ένα παιχνίδι απέναντι σε μία ομάδα σκληροτράχυλη, έμπειρη από ματς Β’ Εθνικής που θα “πουλήσει” ακριβά το “τομάρι” της στο νέο πρωτάθλημα. Έτσι είναι εδώ και χρόνια οι ομάδες που προπονεί ο Βαζάκας. Δυνατές, σκληρές και πάντα επικίνδυνες όταν βρουν την ευκαιρία για να σκοράρουν. Πώς αντιμετώπισε η Παναχαϊκή όλα τα παραπάνω;
Αρχικά, πρέπει να διαπιστώσουμε ότι ήταν διαβασμένο το τεχνικό επιτελείο. Μετά το πρώτο 10λεπτο του αγώνα όπου η Παναχαϊκή έδειξε κάπως “μουδιασμένη” κάτι λογικό από κάθε άποψη, διότι αρκετά παιδιά από αυτά που έπαιζαν, δεν έχουν εμπειρία από τέτοιου είδους ματς, η “βασίλισσα” έδειξε πως έχει μελετήσει αρκετά στο πώς θα διασπάσει μία πολυπρόσωπη αμυντική γραμμή όπως ήταν αυτή της Αναγέννησης.
Οι “κοκκινόμαυροι” αντιμετώπιζαν μία ομάδα που έπαιζε ένα κλασσικό 4-5-1, με τον νεοφερμένο στην Καρδίτσα Σουντούρα να πιέζει ασφυκτικά τα δύο αμυντικά χαφ της Παναχαϊκής (Φωτάκη-Μουστακόπουλο), κάτι που είχε ως φυσικό επακόλουθο να γυρίζει διαρκώς ο αρχηγός της ομάδας να ζητάει μπάλα από τα στόπερ στα όρια της μεγάλης περιοχής και ανάμεσά τους! Αυτό το “θεματάκι” αντιμετωπίστηκε με τον γνωστό τρόπο που ναι μεν είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, αλλά πρέπει να ξέρεις και να το κάνεις. Η Παναχαϊκή από το 10′ έως το 30′ (τουλάχιστον) είχε υποδειγματική λειτουργία από τα άκρα, με τα δύο μπακ Πολίμο και Μπουτζίκο και ανεβαίνουν συχνά-πυκνά και ειδικά ο δεύτερος να συνεργάζεται άψογα με τον “Ελε” κάνοντας σωστές ενέργειες από τα αριστερά. Στο σκηνικό αυτό, συμμετείχε και ο Γκίνο ως επιθετικό χαφ πλέον, σε ένα ρόλο που φάνηκε πως τελικά μπορεί να τον “παίξει”. Σωστές κάθετες μπαλιές και σχεδόν μέσα σε όλες τις φάσεις για να σκοράρει, κάτι που δεν κατάφερε καθότι δεν έχει συνηθίσει κιόλας να παίζει σε αυτή τη θέση. Θα το βρει όμως και το γκολ! Ενορχηστρωτής ωστόσο όλης αυτής της διαδικασίας ήταν η παλιά… “καραβάνα” που ακούει στο όνομα Γιώργος Φωτάκης. Αρχοντικός ο αρχηγός…
Στο δεύτερο μέρος, η Αναγέννηση προσπάθησε να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο με σκοπό να δυσκολέψει την Παναχαϊκή, δηλαδή πάλι με 5 παίκτες στη μεσαία γραμμή να πιέζει τις μεταβιβάσεις των “κοκκινόμαυρων” και να μην αφήνει την ανάπτυξη της ομάδας από τον άξονα, κάτι που πέτυχε περίπου μέχρι το 60′. Κάπου εκεί έπαιξαν ρόλο δύο πράγματα. Πρώτον η κούραση που έβγαλαν οι παίκτες της Καρδίτσας, καθότι είναι πιο πίσω σε φυσική κατάσταση από την Παναχαϊκή και δεύτερον οι κινήσεις-ματ από τον Οφρυδόπουλο. Βλέποντας, ότι δεν μπορεί να διασπάσει με ευκολία την άμυνα της Αναγέννησης, ο κόουτς της ομάδας έφερε τον Γκίνο πίσω στη θέση του στη μεσαία γραμμή δίπλα στο Φωτάκη, βάζοντας τον “διάολο” Μασούρα στα άκρα, στη θέση διακριθέντα σε ένα ακόμα ματς Μουστακόπουλου. Επίσης μία σημαντική αλλαγή όμως, που έμελλε να καθορίσει την έκβαση του παιχνιδιού, ήταν η είσοδος στο παιχνίδι του Στεργίδη αντί του Αποστολόπουλου που ήταν “έξω από τα νερά του”. Ο Λυμπέρης ήταν ότι χρειαζόταν στο δεύτερο ημίχρονο η Παναχαϊκή για να διεκδικήσει με περισσότερες αξιώσεις το αποτέλεσμα. Ως γνωστός “μπουκαδόρος” ήταν ο παίκτης που κέρδισε το πέναλτι και έγιναν όλα πιο απλά στη συνέχεια για τον πάντα ψύχραιμο από την “άσπρη βούλα” Χρήστο Ελευθεριάδη που υπέγραψε τη μεγάλη νίκη. Με αυτές τις κινήσεις από τον πάγκο, ο Οφρυδόπουλος “κέρδισε” μία ομάδα με γρήγορους και ποιοτικούς ακραίους που μπορούσαν να δημιουργήσουν γκολ και να βγάλουν “από τη μύγα-ξύγκι”. Να “κυνηγήσουν” δηλαδή “χαμένες” μπάλες και να υπάρξει αποτέλεσμα.
Για να μην αδικήσουμε όμως κανέναν και κάνοντας ένα σχόλιο για όλα τα παιδιά, κανείς δεν μπορούμε να πούμε ότι υστέρησε σε απόδοση. Ο Μπιτσάκος ήταν τουλάχιστον αξιοπρεπής ως στόπερ στο πλευρό του αρκετά πιο έμπειρου Μακρυδημήτρη, ο Γκέσιος έδωσε τις μάχες του στην κορυφή της επίθεσης, αλλά ήταν άτυχος στην τελική προσπάθεια, ο Φουρλάνος που μπήκε ως αλλαγή στο τελευταίο δεκάλεπτο κρατούσε σωστά την μπάλα και μοίραζε με ηρεμία στους συμπαίκτες του.
Επαναλαμβάνουμε για ακόμα μία φορά, η Παναχαϊκή δεν είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα, ίσως ούτε καν για την 3αδα. Αλλά πρέπει ΟΛΟΙ μας, εχθροί και φίλοι να εμπεδώσουμε, ότι έχει φτιαχτεί μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα, αρκετά προπονημένη που θα “τρέχει” από το 1′ μέχρι το 90′ και θα βγάζει το “λάδι” σε όλους τους αντιπάλους της. Αυτό είναι δεδομένο ότι θα το έχει η Παναχαϊκή. Και το γράφουμε πάλι για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε και να μην λέει ο καθένας ότι αρλούμπα του κατέβει! Θα είναι καλή η Παναχαϊκή και αν ο κόσμος την στηρίξει, θα έχουμε μία όμορφη χρονιά…
Ήδη, πολλοί καταστροφολόγοι εκτέθηκαν μετά τη χθεσινή νίκη της Παναχαϊκής… Και μάλιστα σε βαθμό τέτοιο που θα χρειαστεί να κάνουν το εθνικό σπορ ονόματι… κυβίστηση!
Υ.Γ. Στα συν η αρμονική συνύπαρξη των οπαδών των δύο ομάδων! Μπράβο σε όλους!
Γιώργος Σωτηρόπουλος