Του Γιώργου Σωτηρόπουλου
Χρειάστηκε να ολοκληρωθεί και η 14η αγωνιστική για να πανηγυρίσει η Παναχαϊκή την πρώτη της νίκη στη Super League 2! Μοιάζει απίστευτο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό…
Μία ομάδα που από την αρχή του φετινού πρωταθλήματος δεν είχε κανέναν απολύτως αγωνιστικό προσανατολισμό, δεν ήξερε που βρισκόταν και που πέταγε, δεν περνούσε τη σέντρα, δεν έκανε τίποτα από τα στοιχειώδη ποδοσφαιρικά αυτονόητα πράγματα μέσα στο γήπεδο, κατάφερε πλέον να δηλώνει δυναμικά “παρούσα” στη μάχη για την παραμονή. Δεν είναι ώρα να συζητήσουμε ξανά και ξανά τι έφτιαξε, τι έγινε ή μάλλον τι δεν έγινε και η Παναχαϊκή βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Είναι όμως ώρα να δούμε το αν μπορεί αυτό το σύνολο που από το “τίποτα” έγινε ομάδα, να παραμείνει στην κατηγορία.
Ο Γιάννης Τάτσης έκατσε για πρώτη φορά στον πάγκο της Παναχαϊκής στο εκτός έδρας ματς με την Ηλιούπολη. Σε εκείνο το παιχνίδι με ελάχιστες μέρες στη διάθεση του, ο Ηπειρώτης τεχνικός κατάφερε τηρουμένων των αναλογιών πάντα να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.
Η συνέχεια γνωστή. Τεράστια προσπάθεια με πολλά “χ”, ματς τα οποία η Παναχαϊκή μπορεί να ήταν ανώτερη, αλλά στα σημεία έχανε τη νίκη. Κάποιες λεπτομέρειες τις στερούσαν τα τρίποντα. Όλα αυτά όμως μέχρι τις 14/1. Εκεί μπήκε φρένο σε αυτό το αρνητικό σερί χωρίς νίκη. Οι “κοκκινόμαυροι” κέρδισαν με 3-1 το Γιούχτα, με ανατροπή χωρίς να επηρεαστούν από το γεγονός ότι το ματς στράβωσε νωρίς και είναι έτοιμοι για μία καλύτερη συνέχεια.
Ο Γιάννης Τάτσης παρέλαβε κάτι που δεν υπήρχε και έχει φτιάξει ομάδα με αγωνιστικό πλάνο. Μία ομάδα που ξέρει τι ζητάει μέσα στο γήπεδο, που δε φοβάται κανέναν είτε εντός, είτε εκτός έδρας. Μία ομάδα που διεκδικεί ότι της αναλογεί σε κάθε ματς ανεξάρτητα αν θα το πάρει με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Ο προπονητής της Παναχαϊκής έχει “ξεζουμίσει” τους παίκτες του, προσπαθώντας να πάρει από όλους το 110% από αυτό που μπορούν. Έχει “ταβανιάσει” αρκετούς, ενώ με τις τελευταίες προσθήκες τις οποίες έψαχνε αρκετά σχολαστικά μαζί με τους συνεργάτες του, προσπάθησε να δώσει στην ομάδα του ποιοτικές λύσεις που θα “κουμπώσουν” αρμονικά με τους ήδη υπάρχοντες.
Με λίγα λόγια, αυτή η αγωνιστική μεταμόρφωση της ομάδας είναι καθαρά θέμα Τάτση που με την παρουσία του στον πάγκο μαζί με τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν λειτουργούν ποδοσφαιρικά και όχι ως μαθητευόμενοι μάγοι.
Στο τέλος της διαδρομής κανείς δε ξέρει τι θα γίνει. Αλλά αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι αυτή η ομάδα θα δώσει και το αίμα της μέσα στο γήπεδο για να αποφύγει το μοιραίο.