Πέρασαν 11 αγωνιστικές…
Ο δρόμος είναι μακρύς, τίποτα προφανώς δεν έχει κριθεί, ωστόσο είναι ηλίου φαεινότερον πλέον ότι η Παναχαϊκή έχει βάλει πλώρη για τη μεγάλη κατηγορία και αυτό είναι κάτι που δεν χωρά αμφισβήτηση, ούτε είναι αστείο.
Το “κοκκινόμαυρο εξπρές” πέρασε και από το Δημοτικό Στάδιο Αγίων Αναργύρων κόντρα στη μαχητική ομάδα του Καραϊσκάκη, σε ένα ματς για γερά νεύρα, που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες και… επιστημονικές αναλύσεις.
Όσα λέγαμε και γράφαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο. Το παιχνίδι κρίθηκε στη δύναμη, στο πάθος και στη μαχητικότητα, στοιχεία που τα είχε σε μεγαλύτερο βαθμό η Παναχαϊκή σε όλο το 90λεπτο. Ο αγωνιστικός χώρος ήταν σε κάκιστη κατάσταση, ενώ και το γήπεδο από άποψη διαστάσεων ήταν μικρό. Με αυτές τις γηπεδικές συνθήκες, θεωρητικά η Παναχαϊκή θα ήταν η ομάδα που θα είχε το πρόβλημα. Για μία ομάδα που της αρέσει το ορθολογικό ποδόσφαιρο, οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές. Τελικά, οι ποδοσφαιριστές του Σωκράτη Οφρυδόπουλου, μπήκαν στο γήπεδο με το “μαχαίρι στα δόντια” και από το πρώτο κιόλας λεπτό θέλησαν να επιβάλλουν το ρυθμό τους.
Ο Χρήστος Ελευθεριάδης έδειξε σε ακόμα ένα ματς ότι πρόκειται για έναν παίκτη-βαρόμετρο. Ο “Ελε” έχει στο παιχνίδι του το απρόβλεπτο που χρειάζεται για να απειλήσεις με αξιώσεις, ειδικά σε αναμετρήσεις όπου ο αντίπαλος παίζει “σφικτά” αμυντικά (όπως οι περισσότερες ομάδες της Football League). Όπως και με τον Απόλλωνα Λάρισας, έτσι και χθες, ήταν ο παίκτης που άνοιξε το δρόμο προς τη νίκη με το γκολ του. Μία νίκη που θα μπορούσε να έρθει με ένα πιο άνετο σκορ, αν ο Μωραϊτης ήταν πιο εύστοχος στην τελική προσπάθεια.
Η Παναχαϊκή ήταν εξαιρετική αμυντικά και ο Γιώργος Ντάσιος με την παρουσία του και μόνο ανέβασε επίπεδα την ομάδα. Σωστές τοποθετήσεις, ψύχραιμες μεταβιβάσεις, με λίγα λόγια πρόσφερε σιγουριά. Το πόσο καλός παίκτης είναι θα φανεί ακόμα περισσότερο όταν θα παίξει και σε γήπεδα με καλύτερο αγωνιστικό χώρο.
Οι “κοκκινόμαυροι” κέρδισαν σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, ο Σωτηράκος ήταν εξαιρετικός στο πλευρό του Μακρυδημήτρη στο κέντρο της άμυνας και έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι του με τη φανέλα της Παναχαϊκής, “έσβησε” τον Λουκίνα, ενώ ο προπονητής της ομάδας δικαιώθηκε για όλες τις αλλαγές που έκανε. Πήρε από όλους το 100%. Δεν είναι τυχαία εξάλλου η δήλωσή του μετά το ματς: “Ήταν το καλύτερό μας παιχνίδι”.
Ο Στεργίδης έδωσε πνοή στα άκρα όταν πήρε τη θέση του νωθρού χθες Αποστολόπουλου. Ο Λουμπαρδέας έβαλε τα πόδια του και το… κεφάλι του στη φωτιά όταν μπήκε να βοηθήσει στο τελευταίο τέταρτο, καθώς οι γηπεδούχοι επέλεξαν σχήμα με δύο σέντερ φορ για να πιέσουν την εστία του Σούλη. Ακόμα και ο Βασιλείου που μπήκε στο τελευταίο πεντάλεπτο, έδειξε με τα κοντρόλ του και τις κινήσεις του πως θα βοηθήσει σημαντικά στη συνέχεια και ειδικά μόλις μπει για τα καλά στο κλίμα της ομάδας. Θέλει λίγο χρόνο να προσαρμοστεί, καθώς δεν έχει και πολλά παιχνίδια στα πόδια του.
Με το “διπλό” στην Άρτα, το… “τρένο” έδειξε πως δύσκολα θα βγει από τις ράγες του. Η ομάδα αντέδρασε μετά από μία κακή ομολογουμένως εμφάνιση κόντρα στον Απόλλωνα την περασμένη αγωνιστική (που αν και και κακή κέρδισε τους Λαρισαίους), πήρε τη νίκη σε μία έδρα όπου δύσκολα θα περάσουν άλλες ομάδες και πέτυχε ένα ιδιαιτέρως σημαντικό 3/3 (Απόλλων Λάρισας, Καραϊσκάκης, Αχαρναϊκός την προσεχή αγωνιστική). Έχει δε την ευκαιρία, να κάνει και το 4/4 αν την επόμενη εβδομάδα κερδίσει στην έδρα της την Βέροια.
Μπορεί οι ανταγωνιστές της στη “μάχη” της ανόδου να ενισχύονται με “κλασάτους” παίκτες (βλ. Τρίκαλα με Μάκο, Δόξα Δράμας με Κουσκουνά, Αρναρέλλη κ.α.), ωστόσο με την υγεία που βγάζει η Παναχαϊκή, το οικογενειακό κλίμα που βγαίνει και μέσα στο γήπεδο και τη μοναδική στήριξη των φιλάθλων της που παραδίδουν μαθήματα οπαδισμού και φίλαθλου πνεύματος εντός και εκτός έδρας, η άνοδος είναι εφικτός και ρεαλιστικός στόχος…
Με σταθερά βήματα, υπομονή και συγκέντρωση στο πλάνο, δύσκολα αυτή η Παναχαϊκή που είναι υπόδειγμα ομάδας θα αποτύχει!
Γιώργος Σωτηρόπουλος