Συγκίνηση, νοσταλγία και πολλές μνήμες κυρίως στους μεγαλύτερους, αλλά και στους μικρότερους, ξύπνησε το χθεσινό πλέον φιλικό της Παναχαϊκής με την επίλεκτη ομάδα διεθνών.
Αστέρες του παρελθόντος που έβαλαν την υπογραφή τους όχι μόνο στην πιο χρυσή σελίδα του ελληνικού αθλητισμού το 2004, αλλά ήσαν μέλη μιας φουρνιάς ποδοσφαιριστών που δύσκολα θα ξαναδεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης που θεωρείται δικαίως ένας από τους κορυφαίους πορτιέρο που “γέννησε” το ελληνικό ποδόσφαιρο, αγωνίστηκε για ένα 30λεπτο κάνοντας 2-3 αποκρούσεις που θύμισαν παλιές καλές στιγμές του. Ο αειθαλής στα χαφ Άγγελος Μπασινάς, με στυλ άψογο όπως τα χρόνια που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική μας, εντυπωσίασε με την ετοιμότητά του. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Γιώργος Καραγκούνης, με το ίδιο πάθος όπως πάντα όταν φορούσε το εθνόσημο. Ο εξαιρετικός Σωτήρης Κυργιάκος που έχει διατελέσει αρχηγός της Λίβερπουλ εξέπληξε τους πάντες με την απόδοσή του παρά την απόσυρσή του εδώ και κάποια χρόνια από την ενεργό δράση.
Όλα τα παιδιά, χωρίς να υστερεί κάποιος έδειξαν ότι όσα χρόνια και αν περάσουν η άτιμη η τέχνη της μπάλας δεν ξεχνιέται… Ακόμα και με κάποια κιλάκια παραπάνω μερικοί, αλλά χαλάλι! Για τον Κώστα Κατσουράνη τον τεχνικό διευθυντή της Παναχαϊκής που φόρεσε ξανά τα παπούτσια του δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όλοι γνωρίζουν το ποδοσφαιρικό μεγαλείο του, μιας και δεν θεωρείται άδικα ως ο κορυφαίος Έλληνας μέσος και ένας εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη τα χρόνια που αγωνίστηκε!
Όσον αφορά τα “δικά μας” παιδιά της Παναχαϊκής, αγωνιστικά δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μιλήσουμε για ένα παιχνίδι-γιορτή που ο ρόλος του ήταν άλλος. Το σίγουρο είναι ότι όλα τα παιδιά της ομάδας, έζησαν ένα όνειρο ζωής, καθώς με εξαίρεση τον Σιαλμά και τον Φωτάκη που έχουν αγωνιστεί με φανέλες ομάδων ανώτερων κατηγοριών, οι υπόλοιποι αγωνίζονταν σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και δεν έχουν κάθε μέρα την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τα ινδάλματά τους. Για παράδειγμα παίκτες όπως ο Αδαμόπουλος, ο Δημητρίου, ο Βασίλης Σούλης και αρκετοί ακόμα, ήσαν παιδάκια του Δημοτικού όταν ο Ζαγοράκης σήκωσε στον ουρανό του “Ντα Λουζ” την ευρωπαϊκή κούπα!
Για εμάς τους νεότερους(ανήκω στην ίδια κατηγορία με τα παιδιά της Παναχαϊκής που προαναφέρθηκαν) τα συμπεράσματα ήταν δύο από το χθεσινό ματς.
Πρώτον ότι είδαμε από κοντά προσωπικότητες που πλημμύρισαν εμάς και τις οικογένειές μας με υπερηφάνεια, δεν είχαν ξανάρθει και ούτε πρόκειται να ξανάρθουν στην Πάτρα και δεύτερον και κυριότερο ότι η Παναχαϊκή αλλάζει επίπεδο και επί της ουσίας πέρασε με απόλυτη επιτυχία ακόμα ένα τεστ.
Οργανωτικά η “κοκκινόμαυρη” ομάδα στάθηκε όπως οι κορυφαίες ομάδες της Σούπερ Λιγκ. Η προσμονή να έρθουν στην πόλη αγώνες και ομάδες της πρώτης εθνικής είναι τεράστια και η Παναχαϊκή σαν οργανισμός δείχνει έτοιμη για όλα! Και όλα αυτά μπορεί να τα πετύχει με την στήριξη και την αγάπη του κόσμου της, πέραν της οικονομικής συμπαράστασης των Συμμάχων και της εγκεφαλικής ποδοσφαιρικής καθοδήγησης του Κώστα Κατσουράνη!
Σας ευχαριστούμε για την συγκίνηση και όσα μας χαρίσατε! Η ομάδα της πόλης, αποκτά ξανά την θέση που της αξίζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο!
Γιώργος Σωτηρόπουλος
