Μιλώντας στους Betarades, ο Κώστας Κατσουράνης αναφέρθηκε στο “διαζύγιο” με τη Νίκη Βόλου, εξηγώντας ποια ήταν η διαφορά φιλοσοφίας του με τη διοίκηση των κυανόλευκων και παρουσιάζοντας συνολικά τους προβληματισμούς του για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά ανέφερε τα εξής:
“Για να ξέρει ο κόσμος της ομάδας, δεν έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση με τη διοίκηση. Μαζί βγάλαμε την ανακοίνωση για τη διαφορά φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία μου είναι υπαρκτή, υπάρχει ως μοντέλο στα όσα ακολούθησα στην Παναχαϊκή και το ίδιο παρουσίασα στους ανθρώπους της Νίκης από πριν.
Ο αρχικός σχεδιασμός και η συμφωνία μας ήταν ότι εγώ θα φτιάξω το πλάνο μου και το μοντέλο μου όταν τελειώσει αυτή η χρονιά, θα λειτουργήσω σαν αθλητικός/τεχνικός διευθυντής. Ύστερα από πολύ ευγενικές και δομημένες προσεγγίσεις από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Βενέτη, με πείσανε να αναλάβω νωρίτερα δράση, όπου στο μεταβατικό στάδιο θα καταγράφω οργανωτικές και αγωνιστικές αρρυθμίες, αυτός θα ήταν ο ρόλος μου γιατί δεν είχα επιλέξει κανένα προπονητή ή παίκτη πηγαίνοντας στο μέσο της χρονιάς.
Βασικό στο πλάνο μου για του χρόνου ήταν η οργάνωση και η ανάπτυξη των ακαδημιών. Η σταθεροποίηση σε υψηλό επίπεδο, η δημιουργία παικτών με συγκεκριμένες αξίες που θα αντιλαμβάνονται την σπουδαιότητα της κοινότητας της ομάδας, με στόχο τη δημιουργία ανθρώπων που θα αγαπούν το ποδόσφαιρο. Αυτό ήθελα, αυτό είχα παρουσιάσει και στον πρόεδρο, συν το ότι η ομάδα θα παίξει στο Πανθεσσαλικό και θα προσπαθούσαμε να φτιάξουμε ένα υποτυπώδες προπονητικό κέντρο. Επίσης θα οργανώναμε το τμήμα σκάουτινγκ για την επιλογή των καλύτερων ταλέντων της περιοχής. Αυτά τους παρουσίασα εγώ, έδειξαν θαυμασμό και είχαν συμφωνήσει ότι έτσι θα γινόταν τα πράγματα από την επόμενη χρονιά.
Αυτή είναι η αλήθεια, τώρα το τι έγινε στην πορεία το κρίνετε μόνοι σας. Βάση για έναν αθλητικό διευθυντή είναι να επιλέγει τους ανθρώπους του, δεν τους επιλέγει η διοίκηση. Στη Νίκη θεωρώ ότι υπήρχε πρόσφορο έδαφος και τεράστια δυναμική λόγω ιστορίας και κόσμου, για να δημιουργηθεί μία ανταγωνιστική δύναμη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά ακολουθήθηκε η πεπατημένη οδός, με ξένους αμφιβόλου αξίας και γενικά αρνητική διάθεση για οργανωτικές αλλαγές. Δε θεωρήθηκε τόσο σημαντικό να υπάρχει πχ ψυχολόγος, διατροφολόγος, να οργανώσουμε τις ακαδημίες επαγγελματικά.
Ένα άλλο πράγμα που τους είπα αφορούσε την εξωστρέφεια της ομάδας, να κάνουμε κι άλλους Έλληνες να αγαπήσουν την ομάδα, πέρα από τη Νέα Ιωνία και το Βόλο. Σε όλα αυτά είχαμε συμφωνήσει, όμως ξαφνικά αυτό ως δια μαγείας άλλαξε. Πολλοί λένε ότι έφυγα για να πάω αλλού, για άλλους λόγους, όμως τα ίδια λέγανε και όταν έφυγα από την Παναχαϊκή. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ρομαντικοί στο ποδόσφαιρο, πάνε στην πεπατημένη που δημιουργεί πολλά προβλήματα και δυστυχώς αυτές οι ομάδες γίνονται “ασανσέρ” και αφήνονται στην τύχη. Πρέπει να έχεις όραμα και μακροπρόθεσμους στόχους όταν θες να φτιάξεις μια καλή ομάδα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου, αυτή ήταν να ακολουθηθεί και τελικά δεν έγινε ποτέ αυτό.
Οι παράγοντες ακολουθούν τον πιο εύκολο δρόμο και γι΄ αυτό δεν προοδεύει και το ποδόσφαιρο μας. Μία νοοτροπία χωριού, μικρής ομάδας, που δεν ξεφεύγει για να πάει σε επαγγελματικά πρότυπα. Χρειάζονται κάποια μόνιμα στελέχη που δε θα επιλέξουν οι παράγοντες, σωστό μάνατζμεντ. Είναι πολύ δύσκολο να πληρώνει κάποιος και να πάρει έναν ειδικό και να τον αφήσει να ακολουθήσει ένα πλάνο.
Την παρουσίαση μου την έχω έτοιμη σε όποια ομάδα και να με καλέσει. Δε θα αυτοπροταθώ -γιατί γράφτηκε και αυτό- αλλά είμαι τυχερός, γιατί μου δώσανε το βήμα και το τι έκανα στην Παναχαϊκή υπάρχει και μπορεί να δει κάποιος τι μοντέλο ακολουθήσαμε και τι ακριβώς κάναμε. Θέλει υπομονή και τεχνογνωσία. Άμα πεις σε κάποιο παράγοντα ότι σκοπός δεν είναι μόνο η νίκη αλλά ο σαφής καθορισμός της ομάδας μέσα στο ποδόσφαιρο σε κοιτάει σαν εξωγήινος. Η σημαντικότερη επένδυση για το μέλλον του ποδοσφαίρου μας είναι η εκπαίδευση των ποδοσφαιριστών, σε ένα υποστηρικτικό και υγιές περιβάλλον. Ωραίο το λέμε, δύσκολα γίνεται πράξη.
Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος είναι αξιόλογοι άνθρωποι, κατά τη γνώμη μου όμως δεν έκαναν το σωστό στη Νίκη Βόλου και όσα συζητήσαμε θα τα βρουν μπροστά τους γιατί έτσι είναι το ποδόσφαιρο, όχι επειδή το λέω εγώ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους συνεργάστηκα αυτούς τους μήνες. Εύχομαι τα καλύτερα στην ομάδα, στον προπονητή της, στους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση, αν και θεωρώ ότι διάλεξαν τον εύκολο δρόμο και αυτό συνήθως δημιουργεί προβλήματα.
Είμαι έτοιμος όποια ομάδα με καλέσει ανά πάσα στιγμή να της δείξω το πλάνο μου. Η ομάδα είναι μια κοινότητα, πρέπει να έχει εξωστρέφεια και όχι να κλείνεται στο καβούκι της όπως γίνεται στην επαρχία. Πρέπει εγώ να παίζω τέτοιο ποδόσφαιρο που να αναγκάζω τον φίλαθλο από τη Λάρισα να έρθει να δει τη Νίκη ή το αντίθετο. Τον Εργοτέλη πχ φέτος θα πήγαινα να τον δω σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας, σα φίλαθλος κοιτάω το ποδόσφαιρο.
Στην Ελλάδα δεν έχει πιάσει ακόμα πάτο το ποδόσφαιρο. Δεν τα ξέρω όλα, γιατί ακούω συνέχεια ότι δεν έχουμε την τεχνογνωσία. Ποιος την έχει, όσοι διοικούν το ποδόσφαιρο τόσα χρόνια; Μόνο με τις εμπειρίες που έχω είμαι καλύτερος από όλους αυτούς. Έχω αξίες, είμαι ηθικός και θα προσπαθήσω να φέρω τον καλύτερο σε κάθε θέση. Εμείς εδώ στην Ελλάδα τα ξέρουμε όλα. Είναι αστείο αυτό που έγινε με τις 36 ομάδες στη Super League 2, δεν πάει το ποδόσφαιρο μας μπροστά. Έγινε για άλλους λόγους και ο νοών νοείτω. Κοροϊδευόμαστε.”
