Την ερχόμενη εβδομάδα όταν η Παναχαϊκή θα υποδεχτεί την Αναγέννηση Καρδίτσας για το Κύπελλο Ελλάδος, ημερολογιακά θα συμπληρώσει δύο μήνες “γεμάτης” δουλειάς (18/7-20/9).
Μετά από πάρα πολλά χρόνια, τουλάχιστον καμιά 15αρια, η Παναχαϊκή έκανε προετοιμασία με άκρως επαγγελματικές συνθήκες, όχι απλά επειδή πήγε στο Καρπενήσι (έχει πάει και στο πρόσφατο παρελθόν), αλλά επειδή ο τρόπος λειτουργίας της τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου, εγγυώνται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η δουλειά λοιπόν που γίνεται όλο αυτό το χρονικό διάστημα αρχίζει και βγαίνει μέσα στις τέσσερις γραμμές. Και μάλιστα, φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού! Όλα τα παραπάνω αποτελούν την “πρόγευση” για το κυρίως θέμα…
Η Παναχαϊκή την Τετάρτη 20/9 θα αντιμετωπίσει την Αναγέννηση Καρδίτσας, σε ένα παιχνίδι που σημαίνει πολλά (θα το αναλύσουμε σε λίγες μέρες). Το φιλικό παιχνίδι κόντρα στη Σπάρτη, ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία, ένα “κρας τεστ” όπως λένε και οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού, έτσι ώστε να βγάλουμε ένα χρήσιμο συμπέρασμα για το “που βρισκόμαστε”. Αν και οι Λάκωνες είναι μία ομάδα με μόλις 3 εβδομάδες προετοιμασίας, αυτό σε καμία περίπτωση δεν αλλοιώνει, τα όσα είδαμε στο Στάδιο, καθότι η ομάδα του Τζαναβάρα έχει στο ρόστερ της κλασικούς ποδοσφαιριστές Β’ Εθνικής που κάνουν την “βρώμικη” δουλειά σε αυτή την κατηγορία.
Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος επέλεξε ενδεκάδα με αρκετές αλλαγές, κάτι που έκανε τους παρευρισκόμενους να αναρωτιούνται.
“Έχει κατασταλάξει στις απόψεις του ή ακόμα ψάχνεται”, ακουγόταν στα θεωρεία και γύρω γύρω στις κερκίδες από φιλάθλους και μη. Ο προπονητής και οι συνεργάτες του γνωρίζουν περισσότερα για το συγκεκριμένο θέμα, οπότε και εμείς δεν θα μπούμε στη διαδικασία να το αναλύσουμε. Θα κάνουμε ωστόσο, μία όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη και ρεαλιστική προσέγγιση μπορούμε αναφορικά με τα όσα είδαμε από την Παναχαϊκή στα φιλικό.
Στο πρώτο ημίχρονο ο προπονητής της Παναχαϊκής χρησιμοποίησε τους Βρονταρά, Πολίμο, Μακρυδημήτρη, Σωτηράκο, Μπουτζίκο, Φωτάκη, Μουστακόπουλο, Κυνηγόπουλο, Μασούρα, Γκίνο, Αντωνακόπουλο. Με μία πρώτη ματιά στην ενδεκάδα, οι περισσότεροι θα απαντήσουν εύκολα στο ερώτημα “που έπαιξε ποιος”. Και όμως, ο κόουτς της ομάδας δοκίμασε κάτι καινούργιο. Στο φιλικό με τη Σπάρτη, είδαμε τον Γκίνο σε ρόλο άλλοτε του “κρυφού” φορ, άλλοτε του “10αριου”. Ο Δημήτρης είναι ένα παιδί που αγωνίζεται ως αμυντικό χαφ, αλλά έχει ένα προσόν που κάνει τον Οφρυδόπουλο να τον δοκιμάζει και σε άλλες θέσεις. Είναι εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, πέραν των άλλων φυσικών προσόντων που διαθέτει (καλή σωματοδομή, ταχύτητα κλπ) και για αυτό τον έχουμε δει να παίζει στόπερ για να “φτιάχνει” παιχνίδι από την άμυνα και στην προκειμένη περίπτωση ως “10αρι” και “κρυφό” φορ. Το πάλεψε σε αυτή τη θέση, γιατί είχε την ευχέρεια να πασάρει σωστά και γρήγορα όταν είχε την μπάλα και να πιέζει τα αντίπαλα στόπερ ή τα ακραία μπακ. Βέβαια, έδειχνε ότι πρέπει να εγκλιματιστεί με τις απαιτήσεις της θέσης, αλλά σίγουρα για να τοποθετήθηκε εκεί και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα πάει να πει ότι κάτι ήθελε να δει ο προπονητής του και κάτι σκέφτεται.
Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι της ενδεκάδας του πρώτου μέρους δεν αντιμετώπισαν προβλήματα και έδειχναν πιο “δεμένοι” μεταξύ τους σε σχέση με τους Λάκωνες. Καλή κυκλοφορία της μπάλας τόσο από τον άξονα, όσο και από τα άκρα με ξεκίνημα του παιχνιδιού από την άμυνα, κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά στο αγωνιστικό στυλ των “ροσσονέρι”. Όταν η Παναχαϊκή αμυνόταν η διάταξη γινόταν 4-4-2 με Αντωνακόπουλο και Γκίνο να κινούνται στην ευθεία, όπως και οι 4 της μεσαίας γραμμής Κυνηγόπουλος, Φωτάκης, Μουστακόπουλος, Μασούρας.
Στο δεύτερο 45λεπτο, η εικόνα του παιχνιδιού δεν άλλαξε, αν και η Σπάρτη προσπάθησε να γίνει πιο απειλητική, αλλά χωρίς να τα καταφέρει ιδιαίτερα. Το γκολ που δέχτηκε η Παναχαϊκή που ήταν σαν αυτογκόλ επί της ουσίας, προήλθε από την ασυνεννοησία Χαλκιά-Σωτηράκου, από το λάθος γύρισμα με το κεφάλι του τελευταίου. Οπότε δεν μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε κάποιο αμυντικό κενό σε εκείνο το σημείο. Ο Γκέσιος μπήκε στη “μάχη” με το ξεκίνημα του ημιχρόνου στην κορυφή της επίθεσης και σε ακόμα ένα φιλικό έδειξε ότι θα είναι από τους παίκτες που θα “τραβήξουν” κουπί στο φετινό μαραθώνιο. Η εμπειρία του και οι πολλές συμμετοχές που έχει στο ενεργητικό του σε επίπεδο Β’ Εθνικής, θα φανούν στα επίσημα παιχνίδια. Το χει το εύκολο γκολ ο Γιάννης. Κατά τα άλλα, η ομοιογένεια των παικτών της Παναχαϊκής διατηρήθηκε παρά τις αλλαγές που έγιναν.
Για το τέλος, σκόπιμα αφήσαμε το καλύτερο… Για πολλοστή φορά, αν και φτάνουμε σε σημείο να καταντήσουμε γραφικοί, πρέπει να αναφερθούμε εκτενώς σε δύο παιδιά που χαίρεσαι να τα βλέπεις να αγωνίζονται.
Αν ερχόταν κάποιος στην Πάτρα να δει παιχνίδι της Παναχαϊκής, χωρίς να ξέρει τίποτα για την ομάδα και έβλεπε τον Νίκο Μασούρα και τον Γιώργο Μουστακόπουλο να αγωνίζονται με την “κοκκινόμαυρη” φανέλα, άνετα θα νόμιζε ότι μιλάμε για δύο 30αρηδες παίκτες που έχουν στα πόδια τους πολλά “χιλιόμετρα” σε τέτοιες κατηγορίες.
Ο Μασούρας έκανε τους ανθρώπους της Σπάρτης να παραμιλούν με την τεχνική του κατάρτιση καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που “μπούκαρε” στη μεγάλη περιοχή των φιλοξενούμενων έχοντας πρώτα προκαλέσει “εμετό” στο αντίπαλο μπακ! Εξαιρετικό πρώτο κοντρόλ-πρώτη επαφή με την μπάλα και άριστος χειρισμός της, με σωστές τοποθετήσεις στο χώρο του στην αριστερή πτέρυγα.
Όσον αφορά τον Μουστακόπουλο εκεί τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, αλλά και ξεκάθαρα. Αυτό το παιδί, αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή με ένα αρχοντικό στυλ που θυμίζει κάτι από μεγάλους χαφ. Τρέχει, μαρκάρει, κόβει, δίνει, κάνει τα πάντα μοιάζει να είναι αρκετά “μπαρουτοκαπνισμένος” και συνάμα έτοιμος να πάρει φανέλα βασικού από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Αυτό το παιδί νομίζεις ότι είναι παντού μέσα στον αγωνιστικό χώρο!
Όσο και να θες να κρατήσεις τον εαυτό σου από τον υπέρμετρο ενθουσιασμό που σου προκαλούν αυτά τα παιδιά με τις εμφανίσεις τους, δύσκολα μπορείς να μην “ξεφύγεις”!
Οφείλουμε ωστόσο, όλοι μας ο καθένας από την πλευρά του να προστατέψουμε αυτά τα παιδιά, δίχως να τους φουσκώσουμε τα μυαλά, μιας και έχουν δύσκολο δρόμο να διαβούν… Οφείλουμε όμως και από την άλλη πλευρά, αυτό που βλέπουμε μέσα στο γήπεδο από τους δύο πολλά υποσχόμενους νεαρούς, να το καταγράφουμε, καθώς δεν είναι ψέμα ότι αποτελούν δύο μεγάλες ελπίδες όχι μόνο για την Παναχαϊκή, αλλά και για το Πατραϊκό ποδόσφαιρο! Μακάρι να είναι υγιείς, τυχεροί και φυσικά να έχουν όρεξη για δουλειά!
Κάτι τελευταίο που αφορά συνολικά την ομάδα, η Παναχαϊκή θα είναι πολύ καλή φέτος. Είναι προπονημένη, είναι γρήγορη, δυνατή ομάδα, θα είναι δυσκολοκατάβλητη με ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι φαβορί για άνοδο σε καμία περίπτωση, αλλά δεν θα πέσει αμαχητί και αυτό θα το δούμε λίαν συντόμως στα επίσημα παιχνίδια.
Γιώργος Σωτηρόπουλος