*Συνέντευξη του Παναγιώτη Κωστόπουλου στο in.gr και στον Νίκο Βελονάκη
Η ψυχή δεν καθηλώνεται. Παρά τα κινητικά προβλήματα ο Παναγιώτης Κωστόπουλος δεν περιχαρακώνεται στα στενά όρια της Πάτρας. Το αναπηρικό του αμαξίδιο περιφέρεται ανά την επικράτεια για να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς την αγαπημένη του Παναχαϊκή.
Είναι κάτι παραπάνω από ένας φίλαθλος. «Εμβληματικό» τον χαρακτήρισε η ΠΑΕ την Τετάρτη 14 Μαρτίου και έσπευσε να του αφιερώσει την εκτός έδρας νίκη των Αχαιών επί του ΑΟ Χανιά Κισσαμικού στα Περιβόλια για το πρωτάθλημα της Football League.
«Με συγκίνησαν πολύ. Το έμαθα όταν επέστρεψα στην Πάτρα. Ημουν στην Αθήνα για μία επέμβαση. Τους ευχαριστώ από καρδιάς και τους εύχομαι να ανέβουν στη Super League. Αν παιχτεί στα ίσια το πρωτάθλημα και το θέμα της αδειοδότησης η Παναχαϊκή θα προβιβαστεί. Είναι η πιο καθαρή ομάδα και έχει τον πληρέστερο φάκελο» δήλωσε στο in.gr ο Παναγιώτης Κωστόπουλος.
Το ατύχημα
Το τροχαίο του 2006 άλλαξε για πάντα τη ζωή του. Ταρακούνησε ολόκληρη την κοσμοθεωρία του, αλλά η Παναχαϊκή παρέμεινε αμετακίνητη, ριζωμένη στην καρδιά του. Η μοναδική μεταβολή ήταν πως δυνάμωσε ακόμη περισσότερο η εσωτερική του φλόγα για την ομάδα.
Αποτέλεσε μάλιστα ένα από τα βασικά κίνητρα που ατσάλωσαν τη θέληση για να σηκωθεί από το κρεβάτι και να πορευτεί χωρίς αναπνευστήρα. Οξυγόνο, άλλωστε, τού έδινε η σκέψη της Παναχαϊκής! Η προσμονή να βρεθεί και πάλι στην Αγυιά. Η διάθεση να διανύσει χιλιόμετρα για να μην αφήσει την ομάδα μόνη της ούτε εκτός έδρας.
Κι ας τον πλήγωσε η μοίρα πάνω στην άσφαλτο τον Μάρτιο του 2006 σε δρομολόγιο εργασίας. Ηταν συνοδηγός σε αυτοκίνητο που κινούταν στην Εθνική Οδό Πατρών – Πύργου.
Στο ύψος των Καμινίων, η στροφή – τόξο, η «σκοτώστρα» όπως αποκαλείται, «σημάδεψε» και τον ελαιοχρωματιστή Παναγιώτη Κωστόπουλο. Το αυτοκίνητο πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και ενστικτωδώς προτιμήθηκε η σύγκρουση με τις μπάρες από τη μετωπική με άλλο όχημα.
Οι δύο επιβαίνοντες επέζησαν, αλλά η μοίρα «περιέθαλψε» λιγότερο τον Παναγιώτη. Τρεισήμισι μήνες έμεινε σε κώμα. Ηταν διασωληνωμένος στην εντατική στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου. Με το καντήλι της ζωής του να αναβοσβήνει. Οταν άνοιξε τα μάτια του αντίκρισε τον ιερέα από το εκκλησάκι του νοσοκομείου στο Ρίο.
Ο πατήρ Χαρίτων τον έπεισε αργότερα να υποβληθεί και σε τέταρτη επέμβαση για να αποκατασταθεί εν τέλει η ζημιά (από τη διασωλήνωση) στις φωνητικές χορδές του. Εκείνος του προγραμμάτιζε και τα χειρουργεία τα οκτώ χρόνια που μπαινόβγαινε σε κέντρα αποκατάστασης.
Η επιστροφή και το σύνθημα
Κι ύστερα από προσπάθειες ετών ο Παναγιώτης σηκώθηκε από το κρεβάτι και επέστρεψε στην Αγυιά. Στο γήπεδο όπου σε ηλικία 11 ετών ένιωθε δέος ως ball boy. Κι ας μην έπαιξε ποδόσφαιρο στην ομάδα.
Τα επόμενα χρόνια βρέθηκε στις επάλξεις της εξέδρας και είχε ως στέκι του -δίπλα στο γήπεδο- το μαγαζί της κυρίας Ζωής, της συχωρεμένης αδερφής του εμβληματικού Κωσταντίνου Δαβουρλή.
Από τότε ήταν γνωστή φυσιογνωμία στην Αγυιά ο Παναγιώτης. Πλέον όμως θεωρείται ο πιο αναγνωρίσιμος φίλαθλος της ομάδας. Με το σύνθημα «Πάνο γερά, στα πόδια σου ξανά» να δονεί την ατμόσφαιρα σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι.
Ενίοτε και εκτός, γιατί ο Παναγιώτης με το αναπηρικό αμαξίδιο οργανώνει με φίλους χερσαίες «εκστρατείες». Δύο φορές ανηφόρισαν την τρέχουσα σεζόν στη Θεσσαλονίκη. Παρακολούθησαν δια ζώσης την Παναχαϊκή τόσο στο ματς με τον Αρη όσο και απέναντι στον Απόλλωνα Πόντου στην Καλαμαριά.
Και όπως τονίζει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος «δεν μπορώ τις μετακινήσεις με τα αεροπλάνα, αλλά θα πάω οδικώς ακόμη και σε ευρωπαϊκό προορισμό για τη Παναχαϊκή. Είμαστε άρρωστοι με την Πανάχα!».
Τέτοιους υγιείς… αρρώστους χρειάζεται το ποδόσφαιρο.