Του Γιώργου Σωτηρόπουλου
Το παιχνίδι της Παναχαϊκής με την Επισκοπή ήταν ένα κλασικό ματς Super League 2. Ήταν ένα παιχνίδι με ένταση, δυνατές μονομαχίες, πάθος και από τις δύο πλευρές. Η Παναχαϊκή τελικά είχε όλα αυτά που απαιτούνταν για να πάρει το παιχνίδι και να πάει με το απόλυτο στο ντέρμπι της 3ης αγωνιστικής στην Καλαμάτα.
Το άγχος και η πίεση στο πρώτο ημίχρονο
Η Επισκοπή κατέβηκε στο γήπεδο της Παναχαϊκής στην Αγυιά διαβασμένη και με στόχο να μπλοκάρει όλα τα ατού των “κοκκινόμαυρων”. Η ομάδα του Σάκη Παπαβασιλείου στο πρώτο ημίχρονο εκμεταλλεύτηκε στο 100% το άγχος και την πίεση που είχαν οι παίκτες του Σούλη Παπαδόπουλου (κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου), καθώς ήταν ένα ματς με πολλά “πρέπει”. Η Παναχαϊκή είναι μαθημένη σε μία τέτοια διαδικασία, γιατί και την περσινή χρονιά τα ματς ήταν με πίεση. Βέβαια η διαφορά με πέρυσι είναι μεγάλη, καθώς φέτος έχει να διαχειριστεί την πίεση των αγώνων ειδικά στην Αγυιά αλλά απέναντι σε σαφώς πιο έμπειρες και ποιοτικές ομάδες απ’ ότι στη Γ’ Εθνική. Οι Κρητικοί, μπλόκαραν τη λειτουργία της Παναχαϊκής στη μεσαία γραμμή, με αποτέλεσμα να μη βγουν οι γνωστές φάσεις της ομάδας από τον άξονα που σε προηγούμενα ματς έβγαζαν γκολ (θυμηθείτε τα τέρματα σε Σέρρες και Χανιά και τον τρόπο που ξεκίνησαν). Το ημίχρονο έφυγε χωρίς σκορ, με το 0-0 να “βαραίνει” την Παναχαϊκή κυρίως και όχι την Επισκοπή που είχε πετύχει αυτό που ήθελε.
Η πρώτη κίνηση με τον “τρελό” Νιλτίνιο
Οι ομάδες επέστρεψαν από τα αποδυτήρια και ο Σούλης Παπαδόπουλος βλέποντας ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στη συνταγή, έβγαλε εκτός τον νωθρό Ν. Καρακλάιτς και έριξε στη μάχη τον “τρελάκια” Νιλτίνιο. Ο Βραζιλιάνος πήρε θέση στα άκρα και μπορεί να μην έβγαλε πολλά στοιχεία από το πλούσιο ταλέντο του, αλλά κατάφερε να δώσει περισσότερη ένταση, ποδοσφαιρικό εγωισμό και ανακάτεψε αρκετά την έως εκείνη τη στιγμή σχετικά άνετη άμυνα της Επισκοπής.
Το γκολ της Επισκοπής αφύπνισε την ομάδα
Και ξαφνικά, η Επισκοπή προηγήθηκε με 0-1. Ο Βουκελάτος ξέφυγε ωραία από τα δεξιά πλευρά (αριστερή όπως αμυνόταν η Παναχαϊκή), τα έκανε όλα τέλεια και ο Εμπουέλε σκόραρε. Σε εκείνο λοιπόν το σημείο, συνέβη το εξής μοναδικό που ήταν και το κλειδί της νίκης και μπορεί να αποδειχτεί το όπλο της ομάδας και στα υπόλοιπα παιχνίδια. Ο κόσμος με απίστευτη υπομονή αλλά και αποφασιστικότητα ντόπαρε την Παναχαϊκή αντί να τη σπρώξει στη μιζέρια και την γκρίνια. Τα πάντα άλλαξαν, σαν μία αόρατη δύναμη να εμφανίστηκε πάνω από το γήπεδο.
Οι επιδραστικές αλλαγές του Σούλη
Μετά το 0-1, ο προπονητής της Παναχαϊκής Σούλης Παπαδόπουλος έκανε μία διπλή αλλαγή που αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων απόλυτα σωστή. Έριξε στη μάχη Λινάρδο και Αλεξόπουλο, μπήκε στη διαδικασία του ρίσκου με λίγα λόγια, καθώς έβλεπε ότι δεν μπορούσε να βγει τίποτα με το έως εκείνη την ώρα σχήμα. Βγήκαν οι Μπουρλάκης και Κωνσταντακόπουλος που βρίσκονταν στη μεσαία γραμμή που είχε μπλοκαριστεί από το πρώτο ημίχρονο από τους φιλοξενούμενους και η είσοδος του “Λίνα” και του “Αλεξό” έδωσε αυτό που χρειαζόταν η ομάδα. Καθαρές αποφάσεις στις μεταβιβάσεις από τον Λινάρδο και ο γνωστός “πόλεμος” από τον πάντα μαχητικό Αλεξόπουλο.
Στην αναμπουμπούλα ο…. Νάτσο χαίρεται!
Το ρολόι έδειχνε 67′. Η Παναχαϊκή είχε κερδίσει κόρνερ από τα δεξιά και ο Νιλτίνιο πήγε να το εκτελέσει. Η μπάλα πέρασε στο δεύτερο δοκάρι και εκεί ο Λιποράσε έκανε το 1-1. Το πρώτο χτύπημα ήταν αυτό από τον μπακ εξ Αργεντινής για να ακολουθήσει λίγα λεπτά αργότερα το δεύτερο και να διαμορφωθεί το τελικό 2-1 στο 73′ σε μία φάση όπου ο “λύκος” στην προκειμένη περίπτωση Λιποράσε, είχε το καθαρό μυαλό να κάνει την προβολή από κοντά και να τελειώσει το παιχνίδι.
Ο τρομερός παλμός από τον κόσμο και ο αθόρυβος Νέστωρ
Η Παναχαϊκή εκτός από τους τρεις βαθμούς κέρδισε και τον κόσμο της. Σημασία δεν έχει πόσο κόσμο είχε το γήπεδο, αλλά ο παλμός και η αύρα που υπήρχε. Γιατί το να έχει για παράδειγμα στο γήπεδο 3.000 αλλά να υπάρχει γκρίνια δεν ωφελεί σε τίποτα. Μετά το 0-1 ειδικότερα, υπήρχε ένα κλίμα σε όλους ότι η ομάδα δεν πρόκειται να έχανε το ματς. Όλοι για κάποιο λόγο πίστευαν ότι το ματς θα έρθει τούμπα, όπως και έγινε και σε αυτό μεγάλο μερίδιο έχει ο κόσμος και η συμπεριφορά του που ήταν υποδειγματική και ακριβώς όπως έπρεπε για να βοηθηθούν οι ποδοσφαιριστές του Σούλη Παπαδόπουλου στο κρίσιμο σημείο. Κάτι τελευταίο αγωνιστικό, πρέπει να αναφερθούμε στην αγωνιστική παρουσία του Κύπριου διεθνή φορ Νέστορα Μυτίδη. Ο υψηλόσωμος επιθετικός έδωσε πολλές μάχες στο ψηλό και χαμηλό παιχνίδι, έφαγε αρκετό ποδοσφαιρικό ξύλο και βοήθησε καθοριστικά με τον “όγκο” του στην επίθεση για να έρθει το τελικό 2-1 υπέρ της Παναχαϊκής.